ستاره نابغه مامانی

گل قشنگم منم مثل بیشتر مامانا فکر می کنم تو خیلی باهوشی. همه کارات برام خاص و دوست داشتنیه چند روزه به شیوه خودت شعر می خونی اونم تو 14/5 ماهگی:

مامی: بارون میاد ...

ستاره : چیک و چیک

مامی: صداش میاد...

ستاره : تیک و تیک (البته خیلی ناز و با زبون بچگونه) 

مامی : خرگوش من چه نازه  گوشاش خیلی درازه  می خوره برگه کاهو  می پره مثل....

ستاره : آووووو (آهو)

عسلم ! عسلم! عسلم!  با اون مامی گفتنت نه تنها دل من که دل همه رو می بری. تازگیا هم که گاهی می گی " مامیا" 

عزیزم انقدر مهربون و قدر شناسی که غالبا اشک تو چشمام جمع می شه وقتی نصفه شبا که شیر می خوای و یه دفعه می می رو از دهنت در میاری و می گی " مامان ناسی (نازی) " و بعد بوسم می کنی. وقتی که دارم لباست رو عوض می کنم و دستامو می بوسی ( کلا برات موضع بوسیدن هنوز مفهومی نداره چون خودم عادت دارم همه جای بدنت رو حتی دست و پا و کف پات رو می بوسم . اصلا پات رو اینجوری یاد گرفتی که پاتو می کردم تو دهنم و می بوسیدم و بعد بهت می گفتم پا بده بوس کنم. یه مدت هم خودت پات رو میاوردی بالا و با دهنت بوس می فرستادی یعنی پامو ببوس)- وقتی خرسیتو می چسبونی به خودت و اونجور محکم بوسش می کنی - وقتی تو رو که می بوسم کیتی رو هم میاری جلو تا ببوسمش . همه این وقتا از اینهمه مهربونی و محبتی که تو وجودت موج می زنه منم لبریز می شم

دخترم خیلی مهربونه اینقدر مهربون که وقتی غذا بهش می دم حتما باید بقیه رو هم سهیم کنه حتی کاراکتر های کتابی که جلوش بازه. 

عزیزترینم دارم یه کتاب جدید می خونم " کودک سالم " نویسنده " تونی بوزان" و بازهم تاکید به پرورش مغز در 2 سال اول زندگی و من فقط کمتر از 10 ماه دیگه فرصت دارم . خدایا بهم کمک کن ! یعنی من به اندازه کافی واسه تو انرژی می ذارم؟ یعنی تمام 8 جنبه  هوش چندگانه تو رو واقعا بهش توجه دارم؟

مثل همیشه بزرگترین دغدغه تمام این 14 ماه من همینه . 

مامانی اگه کامل نیستم ولی باور کن همه سعیمو دارم می کنم. باور کن که تو تمام این 14 ماه تو و 2 سال اول زندگیت در درجه اول اول قرار داشتین. 

دختر مهربونم! عاشقانه دوستت دارم.